Օտար երկրում ես ծնվել իմ ընկեր, 

Օտար արևներ գուրգուրել քեզի, 

Արյան քո կանչը Արցախն է բերել, 

Արցախի համար քո կայնքն ես տվել։ 

Ավո՛ջան , Ավո՜, հերոս աննման, 

Արցախի զորավար Մոնթե Մելքոնյան, 

Ավո՛ ջան, Ավո՜ , հերոս իմ սիրած, 

 Հոգուդ երազը անկատար անմնաց: 

Զենքի ընկերներ Մոսին ու Աբոն, 

Դաշնակ Մերուժան, Անվեհեր Մավոն, 

Մարտունին եղավ քաջերի տունը, 

Քո ֆեդայիների արծվաբույնը։ 

Ընկեր Հարոյան՝պարոն գնդապետ, 

Երբ որ լսել ես Ավոն է սպանվել, 

Տխուր ու տրտում դու շատ ես լացել, 

Արյան վշտերից շատ ես տառապել, 

Անդրանիկ փաշան կօգներ Գևորգին, 

Ընկեր Հարոյանն էլ մեր քաջ Ավոին։ 

Արցախի քաջերը՝Ֆեդայիները, 

Քո գերեզմաննին երդում են տվել, 

Աղդամն ավերել ու հասնել Բարդա, 

Մի խոսքով՝Արյանդ վրեժը լուծել։